Begin Juli vertrekken we vanuit Valencia voor 2 maanden naar
Nederland. We laten de boot achter in Marina Juan Carlos in Valencia. In Juli ,
Augustus zijn de tarieven per maand redelijk omdat veel motor en zeiljachten in
die tijd op de Balearen of andere eilanden in de Middellandse Zee rondvaren.
Het is heerlijk om weer even een tijdje bij kinderen,
familie en vrienden te zijn in een mooi zomers Nederland.
Begin september zijn we weer aan boord waar het leven begint
met het bekende schema ……… grote
schoonmaakbeurt binnen en buiten, bevoorraden etc etc. Onze bestemming is Italië, we willen
vertrekken maar de wind komt niet uit de goede hoek en we zetten koers naar
Zuid Mallorca. We ankeren op inmiddels bekende plekken en vervolgen onze koers
richting Menorca. Mahon ligt aan de Zuidoost kant van het eiland en heeft een
prachtige natuurlijke haven, helaas mag je er niet ankeren. Helemaal achterin
ligt de Marina Menorca waar we voor €80
een nacht kunnen liggen. Het is feest op
Menorca (festival de Graciozo) en alle winkels zijn dicht. We verkennen het
stadje (erg leuk) en rusten lekker uit. De
volgende dag halen we vers groente en fruit en tanken we de boot vol met diesel
want in Italië zal het wel duurder zijn.
Het is nu donderdag 10 sept, ongeveer 3 uur en onze
koerslijn staat op Sardinië.
De afstand tot begin van Straat Bonifacio is 200 mijl,
maar weer niet bezeilbaar ………. dan maar
wat kruisen. Het wordt weer eens een zeer wisselende tocht ………….. we gebruiken de Code0, meestal gevolgd door de genaker en daarna moet de motor aan. Maar ook te veel wind en moet er een rif in het zeil. Op deze manier houdt het
weer ons aardig bezig. We besluiten net
voor de straat Bonifacio te ankeren. De
laatste mijlen tegen wind en deining in kosten ons uren extra. Wanneer we eindelijk het anker klaar gaan
maken blijkt het losgeschoten te zijn uit het ankerbeslag. De pen is los t
geschoten, zodat we het anker niet naar buiten kunt klappen. Uiteindelijk binden we het anker vast met een touw en niet met de pin en klappen het
keurig naar buiten. Hierna geen woeste plannen meer om de kant op te gaan ……… liever van een drankje aan boord, lekker eten
en dan slapen we 12 uur aan1stuk.
De volgende morgen brengt ons een vlakke zee en we besluiten
snel te vertrekken. Tot de kaap op de motor en daarna onder zeil. We varen rustig
door de straat, het is prachtig weer en de kust ziet er indrukwekkend uit. Nu nog een
paar mijl zuidwaarts en we ankeren bij porto Puzzo.
 |
| Maddalena, Budelli |
We gaan niet echt Sardinië verkennen maar willen in de Maddalena archipel rondvaren . Dat betekent boodschappen doen en een permit kopen voor dit
natuurgebied. Palau is de enige plaats in de buurt met wat winkels . Er liggen
boeien voor bezoekers bij de ingang van de haven. . Tja …… Palau heeft inderdaad winkels maar het is
beperkt. We kopen eten voor een dag of 4 maar intussen is het havenkantoor
gesloten voor de rest van de dag !!! ………
dan maar zonder permit op stap. Nog even
een internet café voor de krant, gribfile,
appjes en mails en dan los.
Het is 5 uur
wanneer we oversteken naar Isola san Stefano en we ankeren in een fraaie baai
aan de zuidkant van het eiland. Wel wat smal voor ons schip ,maar zo idyllisch
dat we het er toch op wagen. Hmmm ….. de volgende morgen staat de kiel wel op het
zand maar nog net niet vast. Prachtig
helder en warm water , heerlijk om te zwemmen. Er liggen nog 4 andere boten om
ons heen, Belgen, Italianen , Fransen .
Zo zwerven we de komende 5 dagen door de archipel.
Werkelijk een schitterend gebied. We ankeren bij Budelli, Santa Maria en
Caprera . Isla Maddalena zien we alleen
vanaf het water want de ankerplek aan de ZW kant is afgesloten . Bij Budelli komt
de parkwacht aan boord, omdat we geen visum hebben betalen we de volle prijs
voor 1 dag. Vooraf betalen zou 40% korting geven. Ach ja, zo hebben we dan toch
aan onze verplichtingen voldaan !!!!
Bij de Noordelijke groep eilanden is het erg druk ,
vooral met toeristenboten vanuit Palau
maar die blijven hooguit een uurtje op een plek en zijn natuurlijk s avonds in de haven. Ankeren is niet altijd
makkelijk, wij klagen niet want bijna altijd liggen we in 1 keer goed. Maar veel
boten moeten soms wel 3, 4 keer opnieuw
ankeren. Lang leven ons Rocna anker van
40kg en intussen natuurlijk ook onze enorme ervaring !!!!!
Het is prachtig weer, veel zon, soms veel wind , overdag
warm , ’s nachts koel …... Heerlijk. Veel
zwemmen maar snorkelen is niet de moeite waard want er is niets te zien. Har schraapt pokken van de schroef en boot , de
aangroei gaat hier veel sneller dan in
de Carieb, en 2 maanden stilliggen in Valencia
was niet echt goed voor de zelf slijpende anti fouling.
 |
| een strand alleen voor honden |
Vrijdag 18 sept. Er moet weer gefoerageerd worden, het eten
is op, behalve blikvoer maar dat blijft noodrantsoen wat mij betreft. Met een stevige wind achter schieten we met 9
tot 10 knopen door het water richting Olbia. Er is storm voorspeld voor het weekend en we ankeren
vrijdagavond in de baai van Aranci. Prima
plek voor de nacht en de volgende morgen motoren we naar Olbia. Volgens de gids kun je afmeren aan de oude commerciële
kade. Dat blijkt een leuke plek te zijn,
er is plaats voor minstens 15 boten. Zaterdagavond ligt de kade vol. De
voorspelde storm blijkt nogal mee te vallen. Het ligt gezellig zo langs die kade, praatjes met veel andere
zeilers en midden in het centrum. Olbia is uitgegroeid tot een aardige
toeristenstad, netjes en schoon en er is een grote supermarkt.
We kopen een datakaart voor internet maar de ontvangst aan boord is slecht. Ook de café ‘s in de stad bieden slechte verbindingen.
Pas in het 4e café heeft Harry al zijn krantjes binnen, de
Volkskrant moest eens weten hoeveel moeite sommige mensen ervoor doen !!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten