Canarische eilanden 1

Lanzarote en Tenerife 

Arecife

Lanzarote is onze eerste bestemming.  We meren af in de gloednieuwe Marina van Arecife. Prachtige ruime Marina met alle voorzieningen, een wandelboulevard met winkeltjes, bars, restaurants, en op loopafstand van de stad. We ontmoeten  een aantal landgenoten van  “de vertrekkers van 2014” en maken een afspraak .De meesten gaan richting Caribische zee en zijn geïnteresseerd in onze ervaringen.  Het wordt een uitgebreide gezellige koffie ochtend.

Bart ziet wel wat in onze  oude Schenker 30 watermaker die we nog aan boord hebben (al  een jaar kapot en vervangen door een EchoTec ). Even later is de watermaker gedemonteerd. Zo hebben wij weer meer ruimte onder de vloer, en zij een mooi knutsel karwei om het ding aan de praat te krijgen.

Het weer is wisselvallig. Depressies volgen elkaar snel op en je moet  de weather windows gebruiken  om tussen de eilanden te varen.   Gran Canaria ligt nog vol met de ARC, daar verwachten we geen ligplaats te kunnen krijgen en dus zeilen we in 1 keer naar Tenerife..

We kiezen voor de Marina van Santa Cruz, er is genoeg ruimte en het ligt dicht bij de stad.

Op internet  circuleren verwarrende verhalen over extra tax die betaald moet worden door buitenlandse jachten die Tenerife bezoeken.  In 2014 is de regeling als volgt, buitenlandse jachten langer dan 12 mtr moeten een soort navigatie tax betalen. Hoe het berekend wordt werd niet duidelijk maar in ieder geval kost het ons (15/16 meter) 140 euro voor een maand.

Harry helemaal happy met deze hippe huurbak

Eerste aandachtspunt is de werf van Los Cristianos  waar de boor uit het water kan.  We ontvingen een bevestiging per mail  maar zonder prijsopgave.  We huren een auto en gaan eens kijken. De Zuid West kust is het toeristencentrum van Tenerife. Fraaie stranden en bijna altijd mooi weer ………  Hotels, appartementen, bars en restaurants en veel winkeltjes .

De visserijhaven heeft wel  een kraan, maar ik betwijfel of er plek is om de Lion King op de kant te zetten.   In het  havenkantoor is men op de hoogte van onze komst maar wanneer  we de prijzen voor het liften en stalling inkijken is  de beslissing snel genomen.  Absurd duur, tenminste wij vinden 5700 € voor 2 maanden echt te veel. Nu begrijp ik dat ze geen offerte per mail sturen, dan komt er zeker niemand. We rijden verder  langs de kust tot Puerto de los Gigantes,  een leuk haventje  maar we kunnen er niet uit het water gehaald worden.  

Puerto Los Gigantes

 

We rijden terug langs de noordkant van het eiland. Eerst nog mooie natuur met zeer smalle bergweggetjes maar dat gaat over in een drukke snelweg. De Noordkant is beslist minder mooi en het weer wordt alsmaar slechter.

Wat nu met onze jachtwerf. De volgende dag gaan we naar  Varadero Anaga,  dit maakt een betere indruk ; voldoende ruimte en een goede lift.  We reserveren om 1 december uit het water te gaan. Ook hier niet echt goedkoop maar aanzienlijk beter als Los Cristianos.   Er staan verschillende zeilboten op de kant waaronder  zelfs  3 Nederlanders.

De rest van de week gebruiken we de auto om het eiland te verkennen.  Buiten  de drukke kustplaatsen is  het eiland schitterend. In het Noorden het National Park Anaga, heel groen (hier valt de meeste regen) en ruig. We maken een kleine wandeling en verbazen ons over de flora. Cactussen, loof-  en naaldbomen/struiken alles naast en door elkaar. Heel bijzonder.  De kust is ruig met zo hier en daar kleine dorpjes.

 

 

 Een ander hoogtepunt is het National Park El Teide met 2 vulkaantoppen en tevens de hoogste berg van Spanje.  Ook hier kunnen we bijna niet wandelen, het is erg koud met regen en natte sneeuw buien en de Teide ligt in de wolken. Een paar dagen later zien we dat de beide toppen zwaar besneeuw zijn.  Maar het vulkaanlandschap is schitterend.

We amuseren ons prima in Santa Cruz.  1 December gaan we het water uit en een paar dagen later vliegen we naar Nederland.  Begin februari komen we weer terug, maken de Lion King weer klaar voor de grote tocht naar Brazilië. Dat wordt onze bestemming voor 2015

 

 

portugal

vilamoura

Marina Vilamoura

Lissabon

Lissabon

Lissabon

Baro Alto Lissabon

Lissabon

Vasco da Gama Lissabon



Lissabon

Isla Culatra, Algarve

Vilamoura

Vilamoura

Isla Culatra

Portugal, Lissabon en Algarve

 

Uiteindelijk liggen we 3 weken in Lissabon, in Doca Alcantara, de Marina die mooi centraal in de stad ligt.  Wanneer we goed langszij liggen zoeken we de Sobat Kras op. We weten dat zij richting Lissabon komen en 2 steigers verder  kloppen we aan bij Suzan en Hans. We kennen elkaar van de vertrekkers dag in 2011 maar zoals bij veel vertrekkers wijzigden ook hun plannen. Zij  gingen de Middellandse zee in zodat we elkaar nooit verder ontmoet hebben in de Cariben.  Genoeg bij te kletsen dus. Een paar dagen later gaat hun boot uit het water en vertrekken ze naar Nederland. 

Intussen is er naar de generator gekeken en zoals verwacht moet er een onderdeel besteld worden  Uit ervaring weten we inmiddels dat het wel even zal duren.

Geen probleem want Lissabon is prachtig.  Lopend en fietsend leren we de stad goed kennen. Het is prachtig weer en er is veel te zien. We lunchen met  Portugese vrienden van Dennis maar verder trekken we er samen op uit.  In de steile , hobbelige straatjes van de Baro Alto ,zo heet  de uitgaanswijk van Lissabon, vinden we  leuke restaurants en cafés met live music.  Verder trek ik er alleen op uit om te window-shoppen langs chique zaken die ook uitverkoop hebben!!  Zomaar slenteren en echt  winkelen is lang geleden.  De stad is echt prachtig. We bezoeken veel musea, oude gebouwen , parken , boulevards, markten etc etc.  Het is meestal mooi weer en voelen we ons goed thuis mede dankzij het feit dat werkelijk iedereen Engels spreekt.

Van zeilen komt niet veel.  Wanneer de generator gemaakt is vertrekken we richting Algarve, stoppen een dag in Lagos, wat we niet aantrekkelijk vonden en gaan door naar Vilamoura. In tegenstelling tot eerdere plannen besluiten  we de boot hier niet uit het water te halen.  Er is weinig aangroei en we wachten tot de Canarische eilanden.  Wel wordt het nieuwe grootzeil besteld bij Doyle, die een zeilmakerij in de Marina heeft.  Hoewel, de grote zeilen worden in China gemaakt, ook voor Doyle.

Harry gaat voor enkele weken naar Nederland en Zwitserland.   In die tijd komen Susan, Sander en de kindertjes naar Vilamoura. We hebben een heerlijke tijd met prachtig weer, zee, strand en zwembad. Wat wil je nog meer met 3 kleintjes.  We varen 2 keer uit maar wanneer bijna iedereen zeeziek wordt  lijkt het me beter in de Marina te blijven.

Lars, Marieke en de kids komen in de herfstvakantie. In de tussentijd verkennen wij het gebied van de Ria Formosa, een waddengebied bij de stad en luchthaven van Faro. Het is daar mooi en zeker leuk om met z’n allen een paar dagen te blijven.  Met name Ilha de Culatra is prachtig en ongerept.

 We varen naar Vila Real de Santo Antonio aan de grensrivier met Spanje, de Rio Guadalquivir. 

Lars en familie halen we op in Faro, ze blijven niet zo lang en we verdelen de tijd tussen ankeren bij Faro, bij Culatra en terug varen naar Vilamoura.  Ook nu weer schitterend weer met veel plezier op de prachtige stranden en in een zee met hoge golven.

Eind oktober is het zeil klaar, en de grote fok hier en daar gerepareerd. We maken een test tochtje en alles ziet er goed uit.  In de afgelopen tijd heb ik mooie kussens voor in de kuip gemaakt  en nu zijn we klaar om te vertrekken.  Dan laat het weer ons een beetje in de steek zodat we pas op vrijdag 7 november uitvaren.

2,5 Maand in Portugal en nog geen 300 mijl gevaren …………… hmm niet echt wereldzeilers.  Vandaar dus weinig op de blog de afgelopen maanden.

We hebben 3,5 dag nodig om af te meren in Lanzarote , in de splinternieuwe Marina in Arrecife.  Een snel maar ruig tochtje.  Internet is hier nauwelijks dus geen foto deze keer.

Atlantic Crossing 03 Azoren - Lissabon

Zo hebben wij ons laten vereeuwigen op Terceira , Azoren.  Hoelang het op de muren herkenbaar zal zijn weten we niet, maar de foto is in ieder geval blijvend.

 

vrijdag 15 augustus
Onder luid getoeter van de Skua en onze buren uit Wales beginnen we aan het 2^e deel van onze Atlantic crossing.  We hebben genoten op de Azoren. Wat een prachtige eilanden met vriendelijke mensen   Veel wandel mogelijkheden, bezienswaardigheden , leuke restaurantjes  en nog veel meer.

Wanneer  we buiten de pieren van Faia zijn hebben we 13.6 kn wind, die in de komende 24 uur oploopt naar 19* en terug naar 15kn.  We beginnen  078* te sturen en de zee is relatief kalm. Zonder rif in het grootzeil, (behalve 3 uur gedurende de nacht) met de grote fok.  Al snel lezen we 8 a 9 knopen op de instrumenten af.  24 Uur  later hebben we 205 mijl afgelegd, ik weet niet of het een echt record voor ons is maar in ieder geval is het veel. 

Tja, en dan houdt het op, de wind zakt in, zondagavond 5kn maandag de hele dag 6kn, soms dobberen we met 3 knoopjes vooruit .  We proberen verschillende malen de Code0 te zetten, dat helpt iets maar ook die heeft wel wat wind nodig !! Woensdag rond 1600 uur moet de motor aan en pas 22 uur later kunnen we de Noordenwind oppakken die vaak voor de kust van Portugal waait. We hijsen opnieuw de Code0 en lopen we met vliegende vaart de rivier Tejo binnen. Nog 7 mijl tot  Doca de Alcantara.

 Het is bijna donker en we besluiten de boot ergens naast een Piratenschip te leggen aan een ruime drijvende steiger.  Morgen zien we verder.  Intussen heeft Harry  zijn verjaardag midden op de Atlantische Oceaan ‘gevierd’, een toepasselijke plek vond hij zelf.

We weten dat de Sobat Kras, die we kennen van de vertrekkers dag in 2011, ook naar Lissabon vaart. Doca de Alcantara is groots, 442 plaatsen. We gaan rondkijken naar een plekje voor morgen en zien de Sobat Kras liggen. Even Hallo zeggen, na 3 jaar !.  Enkele uren later, er is heel wat is bij te kletsen,  is het tijd voor ons om te gaan slapen. Uiteindelijk hebben we  net een oversteek van 6 dagen gehad.

Het grote verschil tussen deze oversteek en de vorige was de zeegang. Op rustig water word je niet moe, het slapen ging uitstekend en deze keer ook geen ‘jetleg’.

Vrijdagmorgen geeft de havenmeester ons een prima ligplaats. Het is een komen en gaan van veel (heel grote) zeiljachten. Zeer internationaal maar de meerderheid is Portugees. Het is een merkwaardige Marina, een soort lagoon  tussen de vaste wal en de container terminal.  Vlak na de Ponta de 25 Abril, met 2 verdiepingen voor auto’s en trein. Ook nog in de aanvliegroute van het vliegveld ……………..  Al met al veel herrie. Dat is even wennen na de Azoren.

Al in de middags komt iemand van Panda Fischer naar de generator kijken. Ziet er niet zo goed uit maar maandag gaan ze verder. Wordt vervolgd dus .
Een supermarkt is op loopafstand. Ik ga lekker de boot ‘wassen’ , een beetje met water spelen met mooi weer is best leuk.

Deze jongen zwom gezellig naast de boot.

Groeten vanuit een nog onbekend Lissabon.

 

de AZOREN

De Azoren liggen tussen 28* en 31* westerlengte en 37* en 40* noorderbreedte. De archipel is van vulkanische oorsprong. Het hoogste punt van de Azoren (en van heel Portugal) is de Montanha do Pico, 2351m.

1432  de Portugezen nemen bezit van de Azoren als een steunpunt voor ontdekkingsreizen.

1580  Philips II van Spanje bestijgt  de Portugese troon en de Azoren worden strategisch belangrijk voor de Spaanse armada .  Een ‘veilige ‘ tussenstop om het geroofde goud uit de Caribische gebieden op te slaan. 

1640 herstel van de Portugese onafhankelijkheid, export floreert, zoals natuurlijke kleurstof (indigo blauw), sinaasappels, wijn etc.

1893 tussen Portugal en Faial wordt de eerste overzeese kabel aangelegd. Horta ontwikkelt zich tot een belangrijk punt voor trans-Atlantische communicatie. In 1969 verlaat de laatste kabelmaatschappij het eiland.

1998  laatste grote aardbeving op de Azoren, treft de eilanden Faial en Pico.

19^e eeuw  De landbouwrecessie  kan niet worden opgevangen door de walvisvangst de Azoren raken in verval.

Vandaag de dag is veehouderij de belangrijkste pijler van de Azoren. Industrie is er bijna niet. Veel Azorianen emigreerden/emigreren naar Amerika en Canada. Velen zijn ook terug gekomen om met het verdiende geld kleine bedrijfjes te straten op hun thuis-eilanden.

Meer dan 90% van de inwoners is rooms-katholiek.

 

 27 juli tot 9 augustus, samen met familie op de Lion King

Regen en regen in Horta, niet koud maar weinig uitnodigend om wat te doen. We wachten op onze gasten, die zondagavond (27 juli)  tussen de buien door aan boord komen. Al snel voelt iedereen zich thuis aan boord en trekken we er tussen de buien door op uit. We verkennen het stadje rondom de haven. Vinden het juiste bakkertje, de kaaswinkel, de koffie tentjes en natuurlijk het wereldberoemde Peter Café Sport, de gezelligste kroeg in het Atlantisch gebied.  Een begrip in de zeilerswereld.

We wandeling naar de Caldeira (krater) .  400 meter diep en 2km in omtrek. Een prachtige tocht tussen weilanden, afgezet  met  blauwe hortensia heggen.  Boven bij de krater proberen we een taxi te bellen om terug in de haven te komen. De verbinding is erg slecht. Yvonne en ik kunnen krijgen een lift van een Portugese familie uit Lissabon. We moeten  wel mee op hun sightseeing trip voordat we terugkeren naar Horta.  Is dat even boffen.

 Zo zien wij in een vogellucht nog een deel van het eiland onderweg naar de Vulcao dos Capelinhos.  Een woestijnachtig land, ontstaan tijdens de onderzeese vulkaan uitbarsting die duur de van sept 1957 tot oktober 1958. De mannen hebben toch een taxi gevonden en zijn al aan boord wanneer wij komen.

 

 

Helaas blijft de vulkaan op Pico (eiland tegenover Faial)  in de wolken hangen en is de wandeling naar de top te nat en glibberig. We moeten de beklimming schrappen van ons programma. 

 

 Langzaam verbetert het weer en vertrekken we  naar het volgende eiland Sao Jorge. Een rustig tochtje van 25 mijl naar Marina Velas.

De Marina ligt prachtig aan de voet van een hoge rotswand. Net als in Flores wonen/ broeden hier de Corey’s shearwater, een soort Puffin of kleine pijlstormvogel.  Vanaf 10 uur ’s avonds zitten ze in/tegen de begroeide rotswand en maken een heel bijzonder geluid.  We hebben het als kwetterende oude vrouwtjes omschreven ! Overdag dobberen ze een beetje op zee, wiegend op de golven.

Het langgerekte eiland rijst  als het ware op uit de oceaan.  Enkele vulkaantoppen steken uit  het plateau waar de koeien grazen. Rondom het eiland storten steile rotshellingen zich naar beneden. Aan de voet liggen moeilijk te bereiken kustvlakten, fajas genaamd.

We maken 2 wandelingen. De eerste taxi brengt ons naar het beginpunt van een route die over de steile rotswanden afdaalt naar de faja  de Santo Cristo.

 De tweede wandeling gaat over de bergruggen met de Pico’s (vulkaan toppen) naar Norte Grande. Wanneer de taxi ons daar in de namiddag weer ophaalt, is de weg afgesloten. We wachten tot het stieren-vecht- festijn in de straat is afgelopen.

Op 4 augustus varen we naar het kleine eiland Graciosa. De rustige zee belooft  goed vissen ………………  maar zelfs met het nieuwe visgerei van Henny wordt er weer niets gevangen.  Graciosa is klein en minder toeristisch dan andere eilanden.  Vila da Praia is een vissershaven , geen Marina, maar we mogen wel binnenkomen.   Via de smalle haveningang maken we een 90* bocht en liggen we tegen de kademuur.   Het past allemaal net maar op dit moment is het een prima plek, Wanneer  na 2 dagen de wind draait en we aan lager wal liggen, is het uitvaren een flinke klus.  Met helpende handen en  aanwijzingen van de lokale mannen maken we de 90* bocht  in omgekeerde volgorde.  Het lukt en de dorpsmannen  blijven discussiërend achter hoe het nu precies moet met zo’n zeilboot.

We bezoeken Santa Cruz , volgens de gids een van de mooiere steden op de Azoren . Het eiland zelf is enige jaren geleden uitgeroepen tot UNESCO Biosfeerreservaat.

 

6 aug. Mooi weer. Stevige wind en eindelijk een echte zeiltocht naar Terceira.  45 mijl naar Marina Angra. Veel dolfijnen  onderweg maar geen walvis. Angra do Heroismo heeft een mooi beschutte Marina, tenminste wanneer je een plaatsje diep in de haven krijgt.  De prachtige renaissancestad was eeuwenlang de belangrijkste goederen overslag haven in de Atlantische Oceaan en staat nu op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Een zware aardbeving maakte in 1980 binnen 11 seconden een einde aan veel pracht en praal in de stad. Maar Angra herrees uit de puinhopen. (met veel Amerikaanse steun, ze hebben een basis op Terceira) Alles werd in de originele staat hersteld.  Eigenlijk jammer dat je het weet want  je kijkt wat sceptisch tegen ‘nieuw oud’ aan .  Maar het is mooi, de sfeer leuk en we slenteren regelmatig door de stad, pikken een terrasje, kopen prachtige tafelkleden , bezoeken het Castelo de Sao Joao Baptista . In dit fort werden de goud- en zilverschatten uit midden- en zuid Amerika bewaard.  Het is nog steeds in gebruik door het leger.

Inmiddels moet de familie aan de terugreis denken. Ter afscheid dineren we in het prachtig gerenoveerde Castelo de Sao Sebastiao . (een Pousada).

Dankzij de creativiteit van de jongens kunnen we toch nog een herdenking achterlaten opde muren van Angra. De verf was van slechte kwaliteit maar de foto blijft in ieder geval bestaan.

 Zaterdag 9 aug, tassen pakken en nog even de stad in, espresso ,terrasje. Henny verzorgt de laatste foto’s. We eten eindelijk die tonijn steak en dan staat de taxi klaar. Het vliegveld  ligt aan de noordzijde van het eiland. Het waren bijzonder gezellige weken.

 

 

 

Zondag 10 aug. Even wennen aan de ‘lege’ boot en dus maar eens handen uit de mouwen steken. Wasjes, opruimen, boot afspuiten. Allemaal  makkelijker te doen wanneer je in een Marina ligt.  Maandag varen we naar Praia de Vitoria, slechts 13 mijl verder. Leuk varen langs de kust, heerlijk weer, rustig zeetje en een beetje wind .We gooien het anker uit maar wanneer de buitenboordmotor het (weer) niet doet gaan we toch naar binnen.  De havenmeester stapelt ons  naast een andere boot aan de buitenkant van de pier. ’s Avonds blijkt dat er niet genoeg water onder de kiel zit.  Het is extreem laag water en aan de buitenkant van de pier is de afgelopen winter niet gebaggerd.  Wanneer de volgende morgen een plek vrij komt aan de binnenkant verkassen we. Weer gestapeld maar wel genoeg water.

We ‘storten’ ons in de laatste avond van de festiviteiten van Praia. Maar eerst genieten we op de Skua van Mia en Wijtse van een heerlijke tapas tafel ter viering van 45 jaar getrouwd zijn.

 Verder doen we even niet veel en wachten op goed weer om over te steken naar Lissabon. Het is prachtig weer, bijna tropische temperaturen .  Praia heeft zandstranden en is een echte vakantieplaats.  We liggen ongeveer in het verlengde van de landingsbaan !!!

 

Volgende bestemming : Europees vastenland !!!

Met dank aan Henny zijn er deze keer veel foto’s  (232) te bekijken wanneer je op de volgende link kliktazoren 2014

Atlantic crossing 02

  AANKOMST Azoren , eiland Flores plaatsje Porto das Lajes  zaterdag 19 juli 0400 uur

Ter herinnering:  we vertrokken zondagmiddag 6 juli uit Hampton USA . In 12.5 dag leggen we 2287 mijlen af tot het eiland Flores op de Azoren.

Het laatste stukje laat de wind ons in de steek wat richting betreft en moeten we nog kruisen .  Windstiltes hebben we nauwelijks gehad, een rustige zee kan ik me ook al niet meer herinneren. Het was geen barre tocht maar wel pittig. Erg vermoeid zijn we niet maar de laatste dagen kost het steeds meer moeite om wakker te blijven tijdens de wacht. Stiekem doen we dan ook kleine slaapjes op onze wacht. Het is rustig midden op de Atlantische Oceaan, in de 12,5 dag hebben we 1 schip dichtbij gezien en misschien 10/15 op de AIS.

Met Flores in zicht kwam er een grote school dolfijnen op ons af er zwommen veel kleintjes tussen. Ze wilden zich duidelijk laten zien en sprongen met velen tegelijk uit het water, sommigen maakten werkelijk salto’s. Wat een leuk welkom in de Azoren.

Het laatste uur dobberen we een beetje langzaam richting Lajes. We kijken even in de haven, de ingang is vrij smal, maar zien geen plaatsje vrij aan de kade. Dan maar het anker laten vallen. Er is weinig maanlicht en  rotsen steken verraderlijk boven het water uit.

Het anker valt in 1 keer goed en we gaan lekker slapen, gewoon in ons eigen bed in de voorhut. Heerlijk 6 uur aan 1 stuk slapen, het doet ons goed. Over de kade muur heen zien we minder masten, dan moet er een plekje voor ons zijn en we gaan naar binnen. Vervelend, er ligt wel een klein motorbootje heel ruim afgemeerd. We prikken de Lion King bijna op het bootje, leggen haar provisorisch vast , gaan aan wal , verleggen het motorbootje  ,,,,,,,,, et voilà , ruimte zat.  Welkom back in Europa !  hoewel het niet echt zo voelt midden in de oceaan.

Het ziet er leuk uit hier, de steigers met vingerpier zijn ongeveer half bezet. Voor ons zijn ze te kort , maar het ziet er allemaal keurig uit. Het is feest op Flores, 3 dagen lang. De douane komt ons nog wel inklaren maar de havenmeester vraagt of we dinsdag langs willen komen. Lekker relaxed hier. ’s Avonds gaan we de feestelijkheden in de hoofdstraat bekijken. Eet en drinktentjes en wat ‘rommel’ te koop. We eten toch maar aan boord. We hebben geen verse spullen meer aan boord en lopen de volgende dag naar het volgende dorp waar een winkel open is. Het is een leuke wandeling maar in de winkel is niet veel te koop. We zien dat de meeste mensen hier hun eigen groente tuintje hebben, waar werkelijk alles in staat. De Azoren zijn vulkaan eilanden en de grond is heel vruchtbaar. Dat zien we ook aan de prachtige bloemen en struiken: hortensia, lelie, rozen etc. alles is heel groen.

Internet aan boord is redelijk, we kunnen even met het thuisfront skypen. Intussen is het maandagmiddag 21 juli 1700 uur. Wanneer we een nieuw weerbericht ophalen beslissen we snel dat het beter is om te vertrekken. Nu is er nog wat wind om naar Horta (Faial) te zeilen, morgen bijna niets meer en daarna een depressie met veel regen. OK, trossen los en varen. Nog nooit zijn we zo snel vertrokken.

We hebben 24 uur nodig voor de 130 mijl om in Horta te komen. De genaker gaat  op ,( dat is lang geleden), maar de laatste 4 uur kan die het ook niet meer redden en moet de motor aan.  We liggen bij het havenkantoor aan de buitenkant van de pier. Binnen is geen plek om langszij te gaan, allen in 2^e of 3^e rij. Voorlopig liggen we hier goed.

Leuk al die schepen hier, je weet dat het grootste deel overstekers zijn. We lopen uitgebreid door de haven maar zien niet veel bekenden. Dit is het land van laat dineren (net als Spanje) en we zoeken een terrasje op en eten heerlijke tonijn steak. Wat had ik daar zin in na bijna 3 weken geen vis gegeten te hebben. De wetenschap dat ze hier heel veel op kleine tonijn vissen stop ik even weg. 

De komende dagen even rustig wat klussen en rondwandelen. We ontdekken een grote supermarkt en zijn blij verrast over de prijzen hier. Lekker goedkoop voor de verandering.

 Zondag komt familie van Har aan boord waar we 2 weken mee door de Azoren gaan trekken.

In Nederland is het stukken warmer dan hier, wij doen het met lekker voorjaarsweer, 20/22* maar helaas de komende dagen veel regen.